Διαχρονικό σύμβολο θηλυκότητας το πλούσιο γυναικείο στήθος θεωρείται ιδιαίτερα ελκυστικό τόσο από τους άντρες όσο και από τις γυναίκες, που συχνά σπεύδουν στον πλαστικό χειρουργό προκειμένου να το αποκτήσουν.
Όμως, για κάποιες άλλες γυναίκες το μεγάλο στήθος (μεγαλομαστία) προκαλεί δυσκολίες στις καθημερινές τους δραστηριότητες και μπορεί να δημιουργήσει ή να εντείνει προβλήματα που σχετίζονται με τη σωματική τους υγεία.
«Η μεγαλομαστία ξεκινά συνήθως στην εφηβεία και παραμένει μετά την εμμηνόπαυση. Οφείλεται στην ανάπτυξη του αδένα αλλά και του λίπους που βρίσκεται ανάμεσα και γύρω από αυτόν. Τις περισσότερες φορές, η μεγαλομαστία είναι γονιδιακού τύπου, αλλά μπορεί να οφείλεται και στα παραπανίσια κιλά. Έχει συνδεθεί με διάφορα προβλήματα υγείας, όπως μυοσκελετικά και αναπνευστικά, δερματοπάθειες αλλά και ψυχική δυσφορία.
Ωστόσο, το στήθος παραμένει σημείο αναφοράς του γυναικείου σώματος, γι’ αυτό και οι πλαστικές επεμβάσεις σε αυτό, όπως αυξητική, ανόρθωση και σμίκρυνση, είναι οι πιο δημοφιλείς παγκοσμίως. Η “χρυσή τομή” βρίσκεται στη συμμετρία», επισημαίνει η δρ Αναστασία Σεφέρη–Δανιήλ, MD, PhD, Πλαστικός Χειρουργός στο Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής (HESPRAS).
Οι μεγάλοι μαστοί, λόγω του βάρους τους, έχουν την τάση να τραβούν τους ώμους προς τα κάτω και να προκαλούν κύρτωμα στην σπονδυλική στήλη, οδηγώντας σε κακή στάση του σώματος και, τελικά, επίμονο πόνο στον αυχένα, τους ώμους και την πλάτη. Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Open Orthopedics Journal, η οποία εξέτασε περισσότερες από 300 γυναίκες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «ο πόνος στους ώμους και τον αυχένα που σχετίζεται με το στήθος θεωρείται ότι οφείλεται σε αλλαγές στο κέντρο βάρους και το μεγάλο ή βαρύ στήθος μπορεί να οδηγήσει σε συνεχή ένταση στις μεσαίες και κατώτερες ίνες του τραπεζοειδούς μυός και στις σχετικές μυϊκές ομάδες».
Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι οι γυναίκες με μεγαλύτερο στήθος συχνά φορούν λάθος νούμερο σουτιέν. Μελέτη σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες κατέδειξε η αύξηση του μεγέθους του στήθους και ο τρόπος με τον οποίο φοριέται ένα σουτιέν μπορεί να έχει εμβιομηχανικές επιπτώσεις στη φορτισμένη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και στους γύρω μυς. Οι ερευνητές συμπέραναν ότι οι μεγαλύτεροι μαστοί και ο αυξημένος Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) σχετίζονται με θωρακικό πόνο.
Όταν το στήθος είναι μεγάλο και βαρύ, το σουτιέν ενδέχεται να μην το υποστηρίζει πλήρως, ακόμα κι αν είναι το σωστό μέγεθος. Αυτό μπορεί να προκαλέσει βαθιές αυλακώσεις στους ώμους από τις ράντες του, οι οποίες ενδέχεται να παραμένουν ακόμα και όταν αφαιρείται το σουτιέν. Η αγορά ενός στηθόδεσμου με φαρδύ λουράκι μπορεί να βοηθήσει, αλλά μπορεί να μην απαλλάξει εντελώς από τις αυλακώσεις.
Οι μεγάλοι μαστοί δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον για να σχηματιστούν εξανθήματα στην υπομάστια περιοχή. Η επαφή του στήθους με το δέρμα της κοιλιάς προκαλεί τριβή, υγρασία και θερμότητα, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται μηκυτιάσεις, εκζέματα, δερματίτιδες και άλλες δερματοπάθειες.
Όταν τα σουτιέν δεν εφαρμόζουν σωστά, το στήθος μπορεί να μουδιάσει. Αυτό είναι αποτέλεσμα της συμπίεσης μικρών νευρικών ινών στον ιστό του μαστού ή στο θωρακικό τοίχωμα. Το μεγάλο στήθος μπορεί, επίσης, να οδηγήσει σε μούδιασμα στα χέρια και τα δάχτυλα, εάν «τραβάει» τον κορμό και επηρεάζει τη θέση του αυχένα.
Το μεγάλο στήθος αναπηδά έντονα κατά την άσκηση, καθιστώντας την κίνηση δύσκολη και κάνοντας τις γυναίκες να νιώθουν αμηχανία. Επίσης, προκαλεί δύσπνοια, η οποία μπορεί να οδηγήσει στη διακοπή της προπόνησης. Το βάρος του πλεονάζοντος ιστού μπορεί να προκαλέσει συσπάσεις στη φυσική κίνηση του διαφράγματος. Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Plastic and Reconstructive Surgery και κοινοποιήθηκε από την Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής των ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι οι συμμετέχουσες ήταν σε θέση να αναπνέουν ευκολότερα μετά από σμίκρυνση στήθους.
Οι γυναίκες αναφέρουν συχνά τους πονοκεφάλους ως σύμπτωμα του υπερβολικά μεγάλου μαστού. Ειδικότερα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο PubMed, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες με μεγαλομαστία που παρουσίασαν χρόνιους πονοκεφάλους ή ημικρανίες, μπορούν να βρουν ανακούφιση μετά από μείωση του μαστού.
Ο πόνος στους μαστούς πριν και κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως, πολλές φορές, στις περιπτώσεις μεγαλομαστίας, παίρνει μία μορφή ινοκυστικής μαστοπάθειας, δηλαδή μιας κατάστασης που χαρακτηρίζεται από ανάπτυξη κύστεων στους μαστούς, οι οποίες προκαλούν πόνο και απαιτούν παρακολούθηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας μεγάλος μαστός μπορεί, επίσης, να περιορίσει την ευκρίνεια των απεικονιστικών εξετάσεων (μαστογραφία, υπέρηχο), αυξάνοντας τις πιθανότητες για ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα.
Η σμίκρυνση ή μειωτική μαστών είναι η επέμβαση που στόχο έχει να μειώσει το μέγεθος του στήθους και ταυτόχρονα να το ανορθώσει.
«Οι γυναίκες απευθύνονται σ’ εμάς καταρχάς προκειμένου να απαλλαγούν από τα λειτουργικά προβλήματα που τους προκαλεί η μεγαλομαστία, καθώς η μείωση μαστών προσφέρει άμεση λύση. Μπορεί, όμως, να καταφύγουν στην επέμβαση και για αισθητικούς λόγους, δηλαδή για να αποκτήσουν ένα πιο μικρό, πιο στητό, πιο νεανικό στήθος», επισημαίνει η δρ Σεφέρη - Δανιήλ.
Για να γίνει η επέμβαση, η ασθενής τίθεται υπό γενική αναισθησία και, με τις σύγχρονες τεχνικές, συνήθως φεύγει την ίδια ημέρα από την κλινική.
«Μέσα από τομές, οι οποίες γίνονται στην κάτω και πλαϊνή πλευρά του μαστού, αφαιρείται η ποσότητα του μαζικού αδένα που περισσεύει καθώς επίσης και η υπερβολική ποσότητα λίπους μαζί με το δέρμα. Ακόμη, επειδή υπάρχει περίπτωση να έχει μεγαλώσει και η θηλή κατά την διάρκεια της ανάπτυξης ενός υπέρογκου στήθους, κατά την μείωσή του, φροντίζουμε να μειώνουμε και το μέγεθος της θηλής ώστε να είναι ανάλογο με το νέο μέγεθος του μαστού», εξηγεί η ειδικός. Και προσθέτει:
«Οι τομές γίνονται στην περιοχή που βρίσκεται γύρω από την θηλή και κάτω από αυτήν, ανάλογα με το μέγεθος και το σχήμα του στήθους, γιατί κάθε περίπτωση ασθενούς έχει διαφορετικές ανάγκες. Οι ουλές είναι εμφανείς μετά την επέμβαση, αλλά με την πάροδο του χρόνου βελτιώνονται και συνήθως επουλώνονται πλήρως».
Μετά το πέρας της επέμβασης το στήθος παρουσιάζει το αναμενόμενο μετεγχειρητικό οίδημα και το πιθανό άλγος αντιμετωπίζεται με απλά αναλγητικά. Η ασθενής χρειάζεται να φορά στηθόδεσμο ισχυρής υποστήριξης για ένα μήνα.
«Η σμίκρυνση μαστών πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν νωρίτερα, γιατί με την πάροδο του χρόνου, τα λειτουργικά προβλήματα που προκαλεί η μεγαλομαστία χρονίζουν και επιδεινώνονται. Για παράδειγμα, με την αύξηση της ηλικίας, το μυοσκελετικό σύστημα φθείρεται, ενώ εμφανίζεται οστεοπόρωση, με αποτέλεσμα τα μυοσκελετικά προβλήματα να χειροτερεύουν. Επίσης, σε πολύ μεγάλες ηλικίες, όπου η μεγαλομαστία προκαλεί έντονες δυσλειτουργίες, οι αντοχές του οργανισμού έχουν μειωθεί και συνήθως υπάρχουν προβλήματα υγείας που δυσκολεύουν ή και δεν επιτρέπουν τις χειρουργικές επεμβάσεις», καταλήγει η δρ Σεφέρη – Δανιήλ, σημειώνοντας, ωστόσο, ότι για να εφαρμοστεί η επέμβαση θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη της γυναίκας, ούτως ώστε να έχει σταθεροποιηθεί το σχήμα και το μέγεθος των μαστών.
Δείτε τη δημοσίευση επίσης:
